قضاوت

امروز هم خونه ایم یه بحثی رو راجع به یه نفر پیش کشید و گفت که من مطمئنم فلان کار رو کرده حالا اون طرف و کارش واسه من اصلا مهم نبود ولی وقتی با اطمینان میگفت منم گفتم که خودش قویا تکذیب کرده رو چه حسابی میگی، میگه من یه مطلبی راجع بهش خوندم و "مطمئنم " که کار خودش بوده، لج منو در آورد میگم اخه وقتی هیچ مدرک مستندی نداری چطور میگی مطمئنی؟ خودش تکذیب کرده بگو شاید میگه نه مطمئنم خلاصه بحثی شد و آخرش گفت من منظورم از مطمئن یعنی احتمال زیاد!! یعنی 99% باز میگم خوب یه دونه مستندتو بگو، هیچی نداره صرفا به خاطر یه قضیه دیگه و دید منفی اینطور میگه!آخرش فکر کنم قانع شد اما باز حرف خودشو زد کاش همیشه آدم ها به جای قضاوت الکی راجه به یه شخص و یه کارش راجه به خودشون و رفتارشون فکر میکردن،ما همیشه از دیگران توقع داریم فلان جور باشن و فلان رفتار کنیم اما هیچ وقت نمیگیم طرفمون از ما چه توقعی داره؟!رفتار خودمون چطوره. آخرشم فکر میکنیم برداشت خودمون مو لای درزش نمیره و درسته! " قضاوت و پیش داوری در مورد یک شخص مشخص نمیکند که او کیست...مشخص میکند شما کیستید"