دیروز "نه" گفتم
اونم یه نه سخت ولی تصمیمم رو گرفتم و با جرات "نه" گفتم
به بورسیه اعزام به خارج و عضویت در هیئت علمی دانشگاه نه گفتم. با وجود اینکه خیلی ها بهم گفتن
و میگن که اشتباه میکنی ولی تصمیم گرفتم خودم برای زندگیم تصمیم بگیرم
نمیخوام دوباره 4-5 سال تو استرس باشم
دفعه قبلی تو همین دانشگاه به اعزام به خارج فوق لیسانس بله گفتم به خاطر مشکلات سیاسی
نتیجه اش 2 سال معطلی و اعزام نشدن و بلاخره اتمام دوره تو همون دانشگاه شد و 1 ترم
فارغ التحصیلی دیرتر که همون باعث از دست رفتن یه موقعیت خوب کاری ازم شد.
حالا بماند که فشار روانی که خانواده و فامیل به خاطر اعزام نشدن بهم وارد کردن چه بسر من نیاورد
دیگه حاضر نبودم تو همون دانشگاه برم و استاد شم
حالا هی همه بهم غر میزنن ولی ته دل خودم راضیه. میرم سر کار در حین کار دکترا هم میخونم
عطای خارج رو هم به لقایش میبخشم