یه وقت هایی هم آدم برمیگرده و به راهی که اومده نگاه میکنه، به مسیری که میخواد بره و نگاه میگنه به جلو و میگه "شت!!"
هنوز خیلی راه مونده. دقت کردین تصمیم گیری واسه دیگران چقدر راحت تره و واسه خود آدم چقدر سخته!
همیشه از این که آدم "ایزی گویینگی" نیستم ناراحتم، میخوام نباشم اما نمیتونم. این ذاتیه! معمولا بچه های آخر و کوچیکتر بیشتر اینجورین و بچه های بزرگتر نه.
چند وقته شعر نخوندم و دلم برای شعر تنگ شده!
گوییا میل دلم در پی اشعاری بود غزل ناب و پر احساس و پر از باری بود
بفرستید بسویم دو صد از این این اشعار که زمانی شب شعری و هواداری بود