دلا از دست مردم بس تو خونی
وز این آشفته بازاری تو چونی
طبیب و مرهم و دارو نباشد
دوای درد این زخم درونی
پ.ن: شعر پیرو پست قبل است
پ.ن 2 : چند وقتیه شعر نگفتم. باز میخوام از سر بگیرم. یکی دو هفته دیگه یکی دوتا پست صوتی خواهم گذاشت