دنیای وبلاگ نویسی دنیای خاصیه و آدم های توش خاص تر از بقیه. مخصوصا الان که همه تو تلگرام و اینستا هستن برای کسایی که هنوز به وبلاگشون چسبیدن و مینویسم احترام بیشتری قائلم. چون حداقل پایبندی رو خوب بلدن.نه این که اونجاها نمیرن ولی این که زود از اینجا دل نمیکنن قشنگه
مثل درخت های ریشه دارن که با بادهای تلگرام و اینستا و امثالهم جابه جا نمیشن
* وبلاگ نویس بودن یه حس خوبه! حس خوبتون پایدار
