بهانه

تو رفتی و هر دم، هوا بهانه توست                                                 به هر کجا که می نگرم پر از نشانه توست چه کرده ای که طلسمت همیشه پابرجاست                                                 میان شعر و غزل ها پر از ترانه توست میان خنده خورشید و گریه باران                                                 مدام فکر و خیالم پر از فسانه توست                                                                                    (نیما ه)