بی حسانه

چند وقتیست پست هایم صوتی شده اند،صوتی که نه بهتر است بگویم فکری، یعنی در حال راه رفتن توی ذهنم مینویسم و همانجا منتشر میشود برای خواننده قدیمی و سابقش! همه جوره،تلخ، شاد، با لهجه،بی لهجه، انگلیسی، فارسی ولی دستم به کیبورد که میرسد همه افکارم تمام شده انگار، نمیدانم مرض است یا نه اما کماکان گلوی افکارم را گرفته و اجازه ابراز نمیدهد. یک طرفه است و خروجی ندارد شاید با یک شیاف فکری مشکل حل شود شاید هم نه و .... مطالب بعضی دوستان هم دیگر خواندن ندارد! چه خوب میشد اگر کسی وبلاگ به درد بخوری سراغ داشت که مطالب و سبک نگارشش جالب بود ادرسش را به ما میداد!