:)

دلم میخواد یه کوله بردارم با یه دوچرخه برم شمال و دوهفته رکاب بزنم. چادرمم همراهم باشه هر جا عشقم کشید شب بمونم، ترجیحا یه رفیق فابریک سرحالم داشته باشم که تو کل مسیر بگیم بخندیم، بشنیم کباب کنیم، املت نیمایی بپزم و بلال بزنیم اونم لب دریا و بعد توی جاده های قشنگ طبق عادت قدیمی فرمان دوچرخه رو ول کنم و دستامو باز کنم و پا بزنم و فریاد بزنم یه دوربینم بردارم عکس بگیرم، اصن یکی از علاقه های وافر من عکاسیه، عکاسی از منظر، از آدما، پیدا کردن سوژه های خنده و غیره حالا که فکرشو میکنم زمان خیلی زود میگذره و من از زمان عقبم، همیشه دنبال این بودم که عقب نیفتم از زمان، لیسانس فوق لیسانس،سربازی، کار، پول،خونه،ماشین، حتی زن فرق ما ایرانیا با خارجیا اینه که اونا یه تایمی میدن به خودشون میرن عشق و حال اما ما همیشه باید دنبال یه چیز بدویم و لذت زندگیو نمیبریم خدایا یه رفیق پایه میخوام پای تفریح و گشتن باشه.میشه لدفن؟؟؟ یقینن که این رفیق زنت نمیتونه باشه که اگه با یه دختر باشی این سفر، سفر نمیشه،همیشه یه هتل میخوان، یه جای تمیز، حموم، دغدغه بزرگشون دستشویی!، و هزار تا جیک و پوک که باعث میشه بیخیال سفر بشی بعد امروز و دیروز بعد از مدت هااااااا وبلاگ یه "پسر" رو پیدا کردم بهم چسبید و آرشیو یه سالشو خوندم اگه میشناسید از این دست وبلاگ آقایون معرفی کنید