یکی از دوستام چند وقته هی میاد در گوش من برو فلان کن منم میام. حالا میدونه من اینکاره نیستما حرص خودشو میزنه.روش نمیشه مستقیم بهم بگه کلید خونتو بده من چند ساعت نیا :|||||||||
حالا من هم خودشو خیلی وقته میشناسم هم زنشو. اصلا مجرد بود اینجوری نبود. بچه سالمی بود :||||
فکر کنم آخرش مجبور شم برم به زنش بگم که یکم به این بیچاره برس این بدجور کمبود داره!!!
:))))))))
بعد میگم با این همه صنم داشته:)))) صد در صد طلاق
آخه مگه روم میشه بگم؟!!!!!!
نه اون نیست یکی دیگه است
من حس میکنم زنش واسش کم میذاره
خب دیگه ترس نداره
ما عادت کردیم به گرسنگی :))) اونا به سیری
من فکر میکنم مشکلش کمبوده! چون خیلی ساله میشناسمش میدونم از تنگیه!
خب تو خونه که تامین نشی ....
چی بگم
آره
هست همونجوری که دختر خوبم هست
اتفاقا زنش از اینا که بوی قرمه سبزی میده نیست ولی عطش یه آدم گرسنه رو از نگاه و حرفشم میشه فهمید
چی بگه آدم. آخه این روزا نصیحتم به گوش کسی نمیره!
نذاشتن؟؟ خب بلاخره خودشون دوتان! بخوان میتونن حلش کنن
ولی مساله اینه که آدم نمیتونه بهش بگه
آخه این جوابه که شما به کامنت بانو دادییییییییی؟؟؟؟؟؟؟؟؟ نه واقعا این جوابه؟ :|||||||
به نظر من بعضیا بیمارن، حرام براشون دلچسب تره
اگه زن و شوهری نتونن با هم راحت باشن و خواسته هاشون و بگن دیگه چه زن و شوهری یی باقی میمونه؟؟ اینا از صد تا غریبه با هم غریبه ترن
نفهمیدم ایرادش چیه!!
