موی سفید را فلکم رایگان نداد ، این رشته را به نقد جوانی خریده ام

ما آدما کلا سیستممون طوریه که قدر چیزایی که داریمو نمیدونیم. در خقیقت نمیدونیم چقدر زحمت و تلاش و وقت و انرژی و هزینه بابت اینا گذاشته شده. مثلا یه گوشی دستمونه که بعد از یه مدت عادی شده ولی یادمون نیست که مثلا ممکنه یک ماه از صبح تا شب کار کردی تا تونستی این وسیله رو بخری

در حقیقت یک ماه از زندگیتو صرف این کار کردی، یعنی اون گوشی ارزشش اندازه یک ماه زندگیته، یک ماشین چند ماه یا سال، یک خونه چندین سال از عمرت! شاید بهترین هاش ولی وقتی دستمونه یادمون میره چه هزینه هنگفی بالاش دادیم

ما تو کارمون کلا با اعداد و ارقام کار میکنیم ولی ارزششون رو نمیدونیم، دیشب که آخر شب برمیگشتم دیدم تو دستم 30 تا عدد هست، داشتم به این فکر میکردم که سی تا عدد که بعضی وقت ها حتی درست هم بهشون نگاه نمیکینم نزدیک 800 میلیون تومن و دو روز تمام از زندگی هفت هشت نفر هزینه شده تا من بتونم 30 تا عدد رو یه کاغذ داشته باشم. ولی موقع استفاده به اندازه این پول بهش دقت نمیکنیم، بهش اهمیت نمیدیم، خنده دار بود ولی از نوع تلخش!

مهندس واقعی اونیه که ارزش اعداد رو درک کنه