و باز شیخ ما...

شیخ ما روزی جوجه ای با خویش به خانه آورد و همی او را مکرم داشتی و عزت فراوان به او نهادی تا بدان جا که لقمه خیش بدو دادی تا فربه گردد مریدان را سوال پیش آمد و از شیخ علت را جویا شدند شیخ به مریدان چنین پاسخ داد که روزگاری پیش خواهد آمد که دولت برای اقتصاد جهانی راهکار بدهد در حالی که اقتصاد ممکن خویش به فنا رفته باشد و تورم بیداد کند. در آن هنگام قیمت مرغ بدانجا خواهد رسید که با خون آدمی همی برابری کند این جوجه از آن باب تکریم میکنم که در آن روزگار قیمتی بسی گزاف پیدا خواهد کرد و کیسه ما پر ز سکه یاران چو این بشنیدند نعره ها زدند و جامه ها دریدندو به بیابان شدند