در محضر شعر
تا نگهبـــانان ابــــــرو دستشان بر خنجــر است
فتـــح چشمان قشنگــــت مثل فتح خیبر است
رنگ چشمـت بهتریــن برهان اثبات خداست
«قل هو الله احــد» گوید هر آن کس کافـَر است
انحنــــــــای ناب مژگـــــانت «صراط المستقیم»
از نگاهــــــــت دل بریدن هــــم جهاد اکبر است
خنده‌هــــایت چــون عسل حتا از آن شیرین‌ترند
هر لبت تمثیـــل زیبـــایی ز حوض کوثر است
بوسه‌هایت طعــــم حـــوّا می‌دهد با عطر سیب
بوسه‌هـــــــایت یادگاری از جهان دیگـر است
لب به خنـــــده وا کنی؛.. آرامشـــم پَر می‌کشد
غنچه می‌گردد لبت؛.. فریاد مـــــــــن بالاتر است
یک دو تـــار از کـــاکلت دل را اسارت برده است
الامان از روســـــــری، زیرش هزاران لشکر است
مهربان هستی، دلم در بند موهایت خوش است
مهربانـــی با اسیران شیــــوه‌ی پیغمبر است
جد من قابیـــل و گنــــــدمزار مویت پر ثـــــمر
بهر من هر خوشه‌اش از هــــر دو دنیا سرتر است
یک گره بر بخت من زد یک گــــــــره بر روســــری
هر کدامش وا شـــود، من روزگارم محــشر است
خواهشی دارم... جسارت می‌شود... امــــــا اگر
موی تـــو آشفتــــــه باشد دور گردن بهتـــر است (مهدی ذوالقدر)
