عاشقانه
جمعه, ۳ مهر ۱۳۹۴، ۱۰:۱۷ ق.ظ
دکترم تجویز کرده شعر درمانی کنم
رو به روی چشمهای تو غزل خوانی کنم
شعر فروردینی و اردیبهشتی منع کرد
گفته باید نسخه را پاییز و آبانی کنم
بایگانی
- تیر ۱۳۹۹ (۱)
- ارديبهشت ۱۳۹۹ (۲)
- اسفند ۱۳۹۸ (۱)
- آذر ۱۳۹۸ (۱)
- شهریور ۱۳۹۸ (۲)
- مرداد ۱۳۹۸ (۳)
- تیر ۱۳۹۸ (۲)
- شهریور ۱۳۹۷ (۱)
- آبان ۱۳۹۶ (۱)
- مهر ۱۳۹۶ (۱)
- مرداد ۱۳۹۶ (۳)
- تیر ۱۳۹۶ (۱)
- خرداد ۱۳۹۶ (۳)
- ارديبهشت ۱۳۹۶ (۲)
- فروردين ۱۳۹۶ (۴)
- اسفند ۱۳۹۵ (۴)
- بهمن ۱۳۹۵ (۳)
- دی ۱۳۹۵ (۴)
- آذر ۱۳۹۵ (۳)
- آبان ۱۳۹۵ (۸)
- مهر ۱۳۹۵ (۱۰)
- شهریور ۱۳۹۵ (۹)
- مرداد ۱۳۹۵ (۲۰)
- تیر ۱۳۹۵ (۲۲)
- خرداد ۱۳۹۵ (۲۹)
- ارديبهشت ۱۳۹۵ (۳۷)
- فروردين ۱۳۹۵ (۲۰)
- اسفند ۱۳۹۴ (۳۰)
- بهمن ۱۳۹۴ (۳۰)
- دی ۱۳۹۴ (۲۲)
- آذر ۱۳۹۴ (۲۹)
- آبان ۱۳۹۴ (۳۶)
- مهر ۱۳۹۴ (۴۰)
- شهریور ۱۳۹۴ (۴۰)
- مرداد ۱۳۹۴ (۲۷)
- تیر ۱۳۹۴ (۲۶)
- خرداد ۱۳۹۴ (۲۲)
- بهمن ۱۳۹۲ (۱۵)
- دی ۱۳۹۲ (۱۷)
- آذر ۱۳۹۲ (۲۴)
- آبان ۱۳۹۲ (۱۱)
- مهر ۱۳۹۲ (۱۱)
- شهریور ۱۳۹۲ (۱۲)
- مرداد ۱۳۹۲ (۱۷)
- تیر ۱۳۹۲ (۱۳)
- خرداد ۱۳۹۲ (۱۴)
- ارديبهشت ۱۳۹۲ (۸)
- فروردين ۱۳۹۲ (۷)
- اسفند ۱۳۹۱ (۱۱)
- بهمن ۱۳۹۱ (۱۰)
- دی ۱۳۹۱ (۱۱)
- آذر ۱۳۹۱ (۱۱)
- آبان ۱۳۹۱ (۸)
- مهر ۱۳۹۱ (۶)
- شهریور ۱۳۹۱ (۱۰)
- مرداد ۱۳۹۱ (۱۱)
- تیر ۱۳۹۱ (۸)
- خرداد ۱۳۹۱ (۱۲)
- ارديبهشت ۱۳۹۱ (۱۱)
- فروردين ۱۳۹۱ (۸)
- اسفند ۱۳۹۰ (۲)
- بهمن ۱۳۹۰ (۴)
- دی ۱۳۹۰ (۳)
- آذر ۱۳۹۰ (۲)
- آبان ۱۳۹۰ (۳)
- آبان ۱۳۸۸ (۳)
نظرات (۷)
می لرزم و ضعف دید دارم دکتر
مجنونم و شکل بید دارم دکتر
لبهای من از تب جنون می سوزند
بوسیدگی شدید دارم دکتر!!
"جلیل صفربیگی"
من گرفتار و تو در بند رضای دگران
من ز درد تو هلاک و تو دوای دگران
+ هلالی
لعل سیراب به خون تشنه لب یار من است
وز پی دیدن او دادن جان کار من است
شرم از آن چشم سیه بادش و مژگان دراز
هر که دل بردن او دید و در انکار من است
ساروان رخت به دروازه مبر کان سر کو
شاهراهیست که منزلگه دلدار من است
بنده طالع خویشم که در این قحط وفا
عشق آن لولی سرمست خریدار من است
طبله عطر گل و زلف عبیرافشانش
فیض یک شمه ز بوی خوش عطار من است
باغبان همچو نسیمم ز در خویش مران
کآب گلزار تو از اشک چو گلنار من است
شربت قند و گلاب از لب یارم فرمود
نرگس او که طبیب دل بیمار من است
آن که در طرز غزل نکته به حافظ آموخت
یار شیرین سخن نادره گفتار من است
مدادرنگی
۰۳ مهر ۹۴ , ۱۰:۵۶
تو ریختی عسل ناب را به کندوها
به رنگ و بوی تو آغشته اند شب بوها
شبی به دست تو موگیر از سرم وا شد
و روی شانه ی من ریخت موج گیسوها
تو موی ریخته بر شانه را کنار زدی
و صبح سر زد از لابلای شب بوها
و ساقه ها همه از برگ ها برهنه شدند
و پیش هم که نشستند آلبالوها_
تو مثل باد شدی؛ گردباد ... و می پیچید
صدای خنده ی خلخالها، النگوها
و دستهای تو تالاب انزلی شد و ...بعد،
رها شدند در آرامش تنت قوها
***
شبیه لنج رها روی ماسه هایی و باز
چقدر خاطره دارند از تو جاشوها
تو نیستی و دلم چکه چکه خون شده است
مکیده اند مرا قطره قطره زالوها
«فروغ» نیستم و بی تو خسته ام کرده ست
«جدال روز و شب فرش ها و جارو ها»
شنیده ام که به جنگل قدم گذاشته ای
پلنگ وحشی من! خوش به حال آهوها
این پستتون منو یاد اون نسخه پزشک ارومیه ای انداخت که تو محیط مجازی داره میچرخه که برای بیمارش آهنگ شجریان و سالار عقیلی رو تجویز کرده بود. دیدیدش؟
بله:)