خواستگاری
یه بحث صورت گرفته باعث شد تا این پست رو بنویسم شاید مشکل نگاه خیلی خانم ها حل بشه
خب اول از همه اینو باید بگم که همه میدونیم که دخترا دوست دارن یه پسر یه دخترو فقط و فقط واسه خودش بخواد و نه چیز های دیگه و معمولا در رویاهاشون میبینن یکی ایشونو میبینه و عاشقش میشه و حالا بیستون نه ولی همین دماوند خودمون رو اگه واقعااااااا میخوادش میکنه و ولی در واقعیت اینطوری نیست!
ولی این نسل فرهیخته هیچ وقت با خودشون فکر نمیکنن که یه پسر چطوری فکر میکنه و چی میخواد و از نگاه یک پسر هم قضیه رو حلاجی نمیکنن، خب بذارید قضیه رو اینطوری براتون روشن کنم که هر ازدواجی نیازمند یه آشنایی هست، حالا آشنایی چطور صورت میگیره؟؟ در ادامه مطلب
مدل اول اینه که دو نفر خیلی تصادفی همدیگه رو تو خیابونی جایی و ... میبینن و از هم خوششون میاد و پسر میره طرف دختر و حالا با هر عنوانی یه مدت با هم میرن و میان و بعد وابستگی بوجود میاد و خلاصه عاشق میشن و ای یار مبارک
اگه این مورد رو بخوایم موشکافی کنیم میبینیم که ملاک انتخاب صرفا ظاهر، پوشش یا نوع رفتار خاصی بوده که منتهی شده به ازدواج، در این نوع ازدواج مواردی مثل اصالت خانوادگی شغل و تحصیلات یا حتی رفتار و اخلاق یه طرف ملاک انتخاب نیست و به مرور و طبق اون خاصیتی که خدا در هر آدمی قرار داده که بعد از مدتی مراوده با یه نفر بهش وابسه میشه و ازش خوشش میاد خلاصه دو نفر شرایط هم رو میپذیرن و خوب یا بد و ازدواج میکنن .
حتی تحقیقات هم در این ازدواج وزنی نداره میشه اسمش رو ازدواج هورمونی گذاشت - (بیلیو می اگه یه آدمو با یه غولم بذاری تو یه غار بعد یه مدت به هم وابسته میشن!). این نوع ازدواج ها هر چند در ابتدا ممکنه خیلی داغ و عاشقانه باشه به همون سرعت هم ممکنه اون گرمیش رو از دست بده و ...
مدل دوم آشنا یا دوست خانوادگی یا فامیل: در این مورد یه ویژگی خیلی خوب یه شناخت خوب از خانواده طرفین و تا حدودی خود طرفین هست .در این مورد بیشتر ملاک انتخاب اخلاق فردی و خانوادگی با ببرسی کلیه جوانب و شرایط اون خانواده هست که میتونه به یه ازدواج خیلی خوب منجر بشه. در این موارد "اگه منو بخواد" مصداق بهتری پیدا میکنه چون طرف حداقل یه شاختی از خود طرف خانواده و رفتار و سطح خانوادگی و تقریبا بیشتر موارد مورد نیاز داره. یعنی اگه کسی یکیو بخواد با همه شرایطش بیشتر تو این مورد پیدا میشه. این ازدواج ها معمولا ازدواج با چشم باز هستن که اگه در حین جواب و انتخاب روابط فامیلی رو توش لحاظ نکنن میتونن جزو موفق ترین ازدواج ها باشن
مدل سوم که از اون مدل های محبوب هست اینه که یک پسر و یک دختری یک مدت زمانی رو در یک مجموعه در کنار هم باشن، مثلا از نوع همکار یا همکلاسی، به نحوی که نوع رفتار هم دیگه رو بتونن ببینن و بتونن از طرف به نوعی کسب اطلاع کنن. خوبی این روش در اینه که زمان کافی برای شناخت غیر مستقیم وجود داره و در این مدل هست که تقریبا میشه گفت دو نفر شاید واقعا همدیگه رو دوست داشته باشن،
اگه تو این مورد پسری از دختری خوشش بیاد اول رفتارشو زیر نظر میگیره و بعد میتونه به خوبی آمار خودش و خانوادش رو پیدا کنه یعنی اون شناخت های اولیه و لازم، که اگه اون شرایط اوکی بود چه از نظر خانوادگی و هم سطح بودن طرف اقدام کنه یعنی اگه پسری دختری رو بخواد رفتارش رو دیده و صرفا عاشق ظاهر طرف نشده بلکه ممکنه عاشق اخلاق و شخصیت طرف شده باشه.
تو این مورد "اگه منو میخواد" کاملا درسته چون طرف رفتار اون دختر رو دیده و میتونه یکی از بهترین نوع ازدواج و شناخت باشه، این نوع ازدواج به همون اندازه که میتونه خوب باشه اگه مثل حالت اول صورت بگیره دیگه مزایای این روشو نداره و میتونه دقیقا برعکس باشه!یعنی این که قبل از هر تحقیق و غیره ای صرفا بر اساس ظاهر دو نفر سریع شروع به یه رابطه میکنن و در دام" دلبستگی" اسیر میشن و دیگه تقریبا فکر و بررسی و غیره باز تعطیل میشه و یک انتخاب صرفا ظاهری میشه.!به واقع این مورد خودش 2 جور میشه!
این مورد با شرایط صرفا ظاهری این روزها به شدت باب شده و دانشجوها معمولا از این مدل استفاده میکنن که در حقیقت همون مدل اول هست که تو اکثرشون این رابطه ها به ازدواج ختم نمیشه و دلیلش هم خیلی واضحه. چون ملاک صرفا ظاهری و حتی بدون کوچکترین شناخت از خانواده های هم بوده و در ظاهر هم همیشه هم دست بالای دست زیاده و در بعضی موارد موقع ازدواج پسرها میبینن که اون دختر علی رغم صرف وقت زیادی که در یک رابطه کردن ملاک هایی که یه پسر برای همسر سال های آینده زندگیش میخواد رو نداره، چون موقع ایجاد رابطه نه دنبالشون بوده نه معیار برای انتخاب اون شخص بوده و صرفا ملاک ظاهری بوده که بعد از مدتی براش عادی شده و دیگه جذابیت سابق رو نداره، که اگر به ازدواج هم منتهی بشه ممکنه خیلی طولانی مدت نباشه
در صورتی که اگه سعی بشه با شناخت غیر مستقیم به ازدواج ختم بشه جزو بهترین ازدواج هایی هست که هر کسی آرزوشو داره
مدل چهارم مدل خواستگاری سنتیه. این مقوله یکم احتیاج به توضیح بیشتر داره. خب در این نوع خواستگاری معمولا دختر از چه راههایی انتخاب میشه؟ یا معرفی از طرف کسی، یا دیدن دختر توسط مادر خواهر یا فامیل و غیره در مراسمات یا هر جایی میتونه باشه.
خب مسلما چون شناخت در این نوع خواستگاری پایینه هر دو طرف و بیشتر طرف پسر سعی در کسب اطلاعات و به نوعی شناخت از خانواده دختر پیدا میکنند، که شامل ظاهر دختر،نوع پوشش، تحصیلات، مباحث و نگاه اعتقادی، نوع رفتار و برخورد خانواده، بررسی سطح مالی (این مورد میتونه شامل پیدا کردن یه دختر پولدار، یه دختر در سطح خانواده پسر یا حتی در سطحی پایین تر از خانواده پسر باشه) و فامیل طرف باشه.
این مدل خواستگاری ها انتقادات زیادی داره و اتفاقا طرفداران زیادی هم داره، حالا دلایل انتقادات و طرفداری هاشو بیاین ببینیم چیه
اول اینکه خب یه سری فقط خانما میرن دختری رو میبینن و بعضی هم با پسر میرن، در این مورد خاص نگرش افراد متفاوته، مثلا یکی میگه اگه جلسه اول من پسر برم یه دختری رو ببینم و ازش خوشم نیاد بهر حال اون طرف دختر خیلی بیشتر ممکنه ناراحت بشه تا این که یه هم جنس خودش بره ببینه و ادامه ندن و اینطوری اون دختر کمتر ناراحت میشه ( خب اینم خودتون واقف هستین که معمولا مادر یا خواهر هر پسری قبل از رفتن از نوع سلیقه و انتخاب پسرشون اطلاع دارن و اگه موردی رو رد میکنن احتمال زیاد اون مورد توسط خود پسر هم رد میشده! بهر حال این مورد در تمام انواع خواستگاری ها یکسانه)
یک سری هم این اصلو قبول ندارن و میرن میبینن یا رد میشه یا اوکی و اگه رد شد خیلی احساس اون دختر براشون مهم نیست. و مورد دیگه اینکه وقتی چند تا خانم تو یه محفل هستن پوشش مثل پوشش جلوی مردها نیست و بلاخره خانواده پسر هم به جای پسر یک دید کلی به دختر میزنن، این مورد در مواردی که دختر خیلی اهل پوشش و چادر و غیره باشه مهمه چوم عملا ممکنه پسر تا زمانی که کار از کار گذشته هیچی نبینه و بعدا ناراضی باشه و این تو زندگیش تاثیر بذاره( نمیخوام نوع نگاه مردا رو اینجا موشکافی کنم چون خودتون میدونید )
و این که بلاخره راحت تر با هم صحبت میکنن م کمی شناخت خانوادگی از خانواده و خود دختر کسب میکنن تا ببینن آیا اون ملاک های لازم رو دارن و قرابت فرهنگی وجود داره بین خانواده ها یا نه. دخترها معمولا این نوع رفتارو خیلی نمیپسندن شاید چون فکر میکنن مادر پسر حق نداره روی ظاهر اون دختر نظر بده که هم درسته و غلط که ناشی از ندونستن دیدگاه پسرهاست
خب انتقادا از اینجا شروع میشه که وقتی پای یه خواستگار وسط میاد دخترها فکر میکنن پسرها مثلا باید عاشقشون باشن یا بشن! اونم با یک جلسه!!!اینم لازمه بگم که خیر اینطوری نیست و عشقی که لحظه ای بیاد لحظه ای هم میره(هورمونه فقط!) و خیلی خیلی هم کمه یا به دروغ ما پسرها میگیم!!! ولی شاید دو نفر از هم خوششون بیاد. اونجایی که خانواده یه پسر میرن راجع به یه دختر سوال میپرسن شرایطش رو بررسی میکنن برای اینه که خب هزار تا دختر دیگه مثل این دختر هست! چرا این یکی؟
و به همون دلایلی که یه دختر موقع جواب دادن همه جوانب یه پسر از کار و شغل و تحصیل و درآمد و خانواده و غیره رو میسنجه یک پسر هم همین حق رو داره که شرایط اون دختر رو بسنجه و بعد تصمیم بگیره. چرا؟ چون عاشقش نیست و صرفا ممکنه ازش خوشش اومده باشه
برای این که تصمیم گیری صرفا از روی ظاهر نباشه و بتونه اخلاقیات و شرایط همسر آینده اش رو هم بسنجه. با خیال راحت خدممتون عرض کنم در این مورد "اگه منو میخواد" در اوایل این نوع خواستگاری مصداق پیدا نمیکنه. مگر در سه حالت که حالت اول با اطلاع از تموم اون چیزهایی که گفتم یه کیس خیلی خوب باشه و طرف نخواد از دستش بده و یا ظاهر خیلی خوبی داشته باشه!!! و یا دروغی بیشتر نباشه برای بله گرفتن
تو این نوع خواستگاری کمتر تکیه بر احساسات هست و بیشتر طرفین منطقی و عقلانی شرایط دو طرف رو بررسی میکنن
این نوع خواستگاری هم اگر مبنی بر ظاهر سنجی باشه میتونه به شکست برسه ولی اگر در اون هر دو طرف سعی کنن از هم کسب اطلاعات کنن و بعد از آشنایی خانواده ها و کسب اطلاعات لازم یک مدت رو صرف آشنایی بگذرونن با توجه به این که اگه موارد خانوادگی و تحقیق و غیره اوکی شد اخلاقیات هم اوکی بشه ازدواج خیلی خوب و کاملی میتونه باشه
+همونطوری که تحصیلات کار درآمد و سطح مالی و فرهنگی خانواده پسر برای شما مهمه همین ملاک ها هم برای پسر ها در انتخاب همسر آیندشون مهمه!!! قرار نیست که فقط طرف دختر باشه کافیه!
+در هر موردی ذکر این نکته مهمه که تنها زمانی یک پسر رو میشه عاشق کسی دونست که قبل از این که باهاش وارد یک رابطه بشه رفتار و منشش دستش اومده باشه و طرف عاشق رفتار و اخلاق کسی باشه.
+اگه انتظار ازدواج نوع 3 رو دارین باید شرایطش رو داشته باشین یعنی تو محیطی باشین که مورد مجرد در کنارتون باشه و ازش خوشتون بیاد و بتونه به نوعی اخلاقیات شما رو ببینه
+"خیلی دخترا تا یه زمانی آمادگی ازدواجو ندارن!!! وقتی آمادگیشو پیدا میکنن که دیگه مورد خوب براشون کم پیش میاد!!! این اشتباه استراتژیک دختراس و بعدش هم قابل جبران نیست"
+هر وقت فکر کردین یک نفر باید عاشقتون باشه یکم خودتون فکر کنید باید عاشق چیتون باشه؟؟ جوابش خیلی میتونه کمکتون کنه
***خیلی از دخترا فکر میکنن اگه یه پسری یک دو بار رفت در خونشون این یعنی خواستگاری!!!! خیررررررر. اون جلسات برای آشنایی دونفر و خانوادهاشونه. خواستگاری وقتی انجام میشه که همه چی اوکی شده باشه و بعد از چند جلسه صحبت اگه توافق لازم انجام شد بعد یه جلسه برگزار میشه که بهش میگن جلسه خواستگاری
پذیرای کامنتها انتقادات و توضیحات تکمیلی شما هستیم
شاید پست تکمیل تر بشه!